Petrus Comestor, Historia scholastica, p12, 21

monumenta.ch > Hildegardis Abbatissa > sectio 7 > bnf6796A.107 > sectio 10 > sectio 127 > Sulpicius Severus, Chronica, 1, 35 > sectio 9 > 16 > bnfGrec107.405 > sectio 52 > sectio 68 > sectio 22 > sectio 81 > bnf13028.128 > sectio 16 > sectio 134 > sectio 6 > sectio 76 > sectio 12 > sectio 51 > sectio 43 > sectio 12 > sectio 3 > sectio 71 > sectio > sectio 49 > Hieronymus, Commentarii, in Michaeam, 1, 2 > bnf426.372 > sectio 7 > sectio 15 > sectio 24 > sectio 8 > sectio 1 > bnf10439.167 v > sectio 1 > sbbMs.Phill.1698.23 > uwbM.p.th.f.68.220 > ad Romanos, 9 > Alcuinus Incertus, De divinis officiis, CAPUT XXIX. DE SABBATO IN XII LECTIONIBUS. > sectio 39 > sectio 52 > Exodus, 16 > sectio 108 > sectio 52 > salCod.Sal.X,16.397 > sectio 45 > sectio 36 > sectio 1 > sectio 14 > sectio 11 > sectio 14 > bnf7585.397 > cb101.47r > sectio 140 > uwbM.p.th.q.1a.160 > sectio 79 > sectio 37 > bnf5512.145 > sectio 21 > sectio 4 > sectio 91 > sectio 15 > bnf11947.94 r > sectio 11 > bnf10439.169 r > sectio 32 > sectio 33 > sectio 46 > sectio 3 > csg547.287 > sectio 19 > zosPa32.259r > bavPal.lat.823.317 > sectio 4 > habCod.Guelf.64Weiss..639 > bnf17226.113 > sectio 1 > sectio > csg271.211 > sectio 19 > sectio 60 > sectio 43 > sectio 25 > sectio 69 > sectio 2 > 5 > sectio 15 > sbsMin.43.138v > bnf16714.70 > sectio 69 > sectio 13 > bavPal.lat.1449.67 > Plinius, Naturalis Historia, 11 > sectio 15 > bnfGrec107.801 > sectio 13 > Hildebertus Cenomanensis, Sermones, p2, 73 > Ioannes, 12 > sectio 3 > sectio 19 > sectio 24 > sectio 115 > sectio 9 > sectio 6 > sectio 53 > sectio 2 > csg46.305 > sectio 11 > sectio 7 > sectio 10 > sectio 7 > sectio 57 > sectio 28 > sectio 6 > sectio 15 > sectio 126 > sectio 42 > sectio 149 > sectio 4 > sectio 70 > sectio 35 > sectio 21 > sectio 33 > sectio 36 > sectio 4 > csg235.225 > sectio 8 > sectio 27 > uwbM.p.th.q.1a.161 > sectio 23 > sectio 39 > sectio 58 > sectio 67 > sectio 35 > bnfGrec107.163 > 4 > sectio 77 > sectio 9 > sectio 17 > bnf5840.103 > sectio 1 > Ado Viennensis, Chronicon, 3 > bsbClm6250.504 > sectio 108 > sectio > sectio 29 > sectio 28 > bsbClm6224.204 > 1 > Petrus Comestor, Historia scholastica, p11, 18 > sectio 1 > bnf5840.204 > sectio 70 > sectio 7 > sectio 1 > Petri II, 3 > sectio 184 > sectio 10 > bnf6795.121 > bnf11947.86 v > sectio 79 > bnf4888.18 > sectio 97 > sectio 3 > sectio 116 > csg68.287 > sectio 23 > sectio 89 > sectio 19 > 21

CAP. XXI. De quatuor praeliis David. SHOW LINKS TO MANUSCRIPTS

1 « Factum est autem iterum praelium Philisthinorum adversus Israel, et pugnabat David cum suis adversus eos. 2 Cumque fere David defecisset pugnando cum Iesbibenob, qui fuit de genere Arapha, nisus est percutere David, et interposuit se Abisai, et interfecit Philisthaeum (II Reg. XXI). 3 » Hunc tradunt Hebraei fuisse de genere giganteo: Arapham vero dicunt fuisse Orphan, nurum Noemi, quae peperit viro Gethaeo, quatuor gigantes, qui hic memorantur, Iesbibenob, Sephi, Goliam, et quartum habentem senos digitos in manibus, et pedibus. 4 « Tunc iuraverunt David viri dicentes: Iam non egredieris nobiscum in praelium ne exstinguas lucernam in Israel. 5 » Occasione huius ultimi praelii epilogat historia hic tria superiora praelia David nominata, non tamen eo ordine quo gesta sunt. 6 Quorum primum fuit in Gob; urbs est, quae et Isaer dicitur, in qua percussit Sobochai Sephi, de genere gigantum. 7 Aliud quoque praelium similiter fuit in Gob, in quo secundum Iosephum apparuit vir fortis Ephron, cognatus David, qui, suis in fugam versis, solus plurimos hostium peremit, et alios in fugam convertit. 8 Liber vero Regum in hoc loco ponit praelium David contra Goliam in hunc modum. 9 « In quo percussit Adeodatus, filius saltus, polymitarius, Bethlehemites, Goliath Gethaeum. 10 » His quatuor nominibus exprimitur David, et dicitur Adeodatus, quia ad liberationem Israel datus est a Deo in regem. 11 Filius saltus, quia de pascuis, et saltu assumptus est. 12 Polymitarius, quia de genere Beseleel Polymitarii fuit mater eius. 13 Vel quia multis modis ampliavit cultum Domini. 14 Bethlehemites, dictus est a patria. 15 Memoratur quoque et aliud praelium in quo Ionathas, filius Semmaa, fratris David, percussit virum habentem senos digitos in manibus et pedibus. 16 Expeditus itaque David a praeliis locutus est Domino verba carminis eius in die, qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul, et ait: Dominus, petra mea (II Reg. XXII), etc. 17 In Psalmis secundum translationem nostram ita legitur: « Diligam te, Domine, fortitudo mea, Dominus firmamentum meum, et refugium meum (Psal. VII), » etc. 18 Cuius titulum sumpsit Esdras ex verbis supra positis, « in die qua liberavit eum Dominus, » etc. 19 Iosephus hic dicit quod, cum David pace altissima frueretur, cantica et hymnos composuit, alios trimetros, alios quinque metros, diversa faciens organa, in quibus Levitae per Sabbata, et alias solemnitates hymnos dicerent. 20 Et ponit Iosephus differentiam inter psalterium et nablum. 21 Et est psalterium canora cithara decem chordis coaptata, quae cum plectro percutitur. 22 Nablum vero duodecim sonos habens, digitis tangitur. 23 Post carmen supradictum addidit David loquens de se, tanquam de alio. 24 « Haec sunt verba novissima, quae dixit David filius Isai. 25 Dixit vir cui constitutum est, » id est promissio facta, « de Christo Dei Iacob (II Reg. XXIII). 26 Hebraeus habet ita: « Dixit vir levatus super Christum Dei Iacob, » id est Christus super alios exaltatus et unctus a Deo. 27 Propter haec verba quidam dicunt praedictum psalmum novissime scriptum a David. 28 Sed tutius est ut dicamus, « novissima verba David, » quae sequuntur: « Spiritus Domini locutus est per me, » etc. 29 Et est forte psalmus novissime scriptus, nec aliis centum quinquaginta annumeratus.